20 lat pracy ze słowem i metaforą – piękny jubileusz, gratulujemy
Dziękuję, przeglądając wydane na przełomie tych lat zbiory poetyckie, widzę przemianę w moim pisaniu od strony warsztatowej i podejmowanych tematów. Bohaterami moich wierszy są ludzie, ich troski i trud dnia codziennego, relacje między kobietą i mężczyzną oraz przyroda z całą jej doskonałością i pięknem. Dotykam też tematów trudnych, tj. wywózki na Syberię, na przymusowe roboty podczas wojny, jak też obecnego tragicznego czasu za naszą wschodnią granicą. Na przełomie 20 lat napisałam kilkaset wierszy. Większość znalazła swoje miejsce w wydanych zbiorach, inne ukazały się w antologiach, almanachach i publikacjach pokonkursowych (w ponad 160), inne jeszcze czekają.
Czy trudniej pisać dla młodych czytelników czy dla dojrzałych?
Mnie osobiście trudniej pisać dla młodych, choć w najnowszym zbiorze poetyckim ,,Pęknięcia i szczeliny” młody czytelnik znajdzie wiele wierszy, nad którymi się zatrzyma, tak przypuszczam. Dojrzały odbiorca wśród moich wierszy znajdzie dużo takich, które przywołają odeszły czas, skierują myślenie na innego człowieka, a dzięki innym pokłoni się przyrodzie. Lubię pisać dla dzieci. W przyszłym tygodniu ukaże się pięknie ilustrowana książka poetycka dla najmłodszych pt. ,,Smutny ogryzek i inne wiersze”, której bohaterem jest przyroda. Jest to trzeci zbiór wierszy dla dzieci.
„Niektórzy lubią poezję” – cytując Szymborską, a do niektórych – nie przemawia… dlaczego? Czy nie mieli szansy przeczytać wiersza, który by do nich trafił?
Do poezji się dojrzewa. Wiem, bo sama zmagam się z odbiorem wierszy innych poetów. Dużo czytam, najchętniej sięgam po wiersze Z. Herberta, W. Szymborskiej, T. Różewicza, Cz. Miłosza. Czytam poezję młodego pokolenia oraz poetów poznanych podczas różnych wydarzeń literackich, konkursowych, warsztatowych i innych. Ktoś, kto nie lubi poezji, ma prawo jej nie lubić, bo być może nie do końca rozumie wiersze, na które trafił, być może nie czytał ich w stosownej atmosferze, klimacie, bo poezja nie lubi wrzasku, rozgardiaszu. To jest zaszyfrowany przekaz i należy znaleźć klucz do jej rozkodowania.
Dziękujemy za rozmowę.
SOK, fot. Wojciech Panow